Υπερτροφία Αμυγδαλών

Οι υγιείς αμυγδαλές είναι σχεδόν κρυμμένες στα πλάγια, στο βάθος του στόματος. Όταν μολυνθούν (οξεία αμυγδαλίτιδα), πρήζονται, κοκκινίζουν και πονάνε, ενώ όταν περάσει η λοίμωξη, κανονικά επανέρχονται στο αρχικό τους μέγεθος.
Όταν, όμως, οι αμυγδαλίτιδες είναι συχνές, προκαλούνται μόνιμες μικρο-ουλές και σταδιακά ο ιστός της αμυγδαλής καταλήγει να γίνει μια διογκωμένη ουλώδης μάζα μέσα στην οποία παγιδεύονται και «παραμονεύουν» μικρόβια που σε κάθε ευκαιρία μείωσης της άμυνας (αφυδάτωση, έκθεση σε κρύο, κρυολόγημα) θα προκαλέσουν ξανά οξεία αμυγδαλίτιδα.
Μετά από πολλά επεισόδια αμυγδαλίτιδας, οι αμυγδαλές παραμένουν μόνιμα «πρησμένες» και φτάνουν ακόμα και να ακουμπούν η μία την άλλη (kissing tonsils). Το αποτέλεσμα είναι να κλείνουν σχεδόν τελείως την είσοδο του φάρυγγα, να δυσκολεύουν την κατάποση και την αναπνοή και συνεπώς να προκαλούν απόφραξη, ροχαλητό, ακόμα και άπνοιες στον ύπνο.

Ο Μύθος

«Μου είπαν πως όταν μεγαλώσει το παιδί θα μικρύνουν οι αμυγδαλές του και πως δεν πρέπει να τις βγάλουμε ακόμα» ή «Δε θέλω να βγουν οι αμυγδαλές του παιδιού μου, ας είναι μεγάλες και ας αρρωσταίνει συχνά».

Η Αλήθεια

Στα υγιή παιδιά που οι αμυγδαλές τους έχουν «φόρτο εργασίας», βρίσκει κανείς υπερτροφικές αμυγδαλές χωρίς να υπάρχει πρόβλημα (Αντιδραστική υπερτροφία). Στην εφηβεία οι αμυγδαλές θα επιστρέψουν στο φυσιολογικό, μικροσκοπικό τους μέγεθος. Αν όμως υπάρχει Παθολογική υπερτροφία, ο ιστός και η λειτουργία των αμυγδαλών έχουν καταστραφεί και δεν πρόκειται να μικρύνουν ποτέ ξανά. Αν δεν αφαιρεθούν, θα προκαλούν συνεχώς μολύνσεις, το παιδί δε θα αναπτυχθεί σωστά σωματικά, ενώ η απόφραξη της αναπνοής, το ροχαλητό και οι άπνοιες θα έχουν επιπτώσεις και στην πνευματική του ανάπτυξη. Εφόσον πληρούνται οι ιατρικές ενδείξεις για Αμυγδαλεκτομή, η ηλικία του παιδιού δεν παίζει ρόλο. Τα παιδιά που έχουν υποβληθεί σε Αμυγδαλεκτομή σύμφωνα με τις Ιατρικές Ενδείξεις της Αμερικανικής Ακαδημίας Ωτορινολαρυγγολογίας, ποτέ δεν υστερούν από πλευράς ανοσοποιητικού συστήματος. Αντιθέτως, έχουν πολλαπλά οφέλη υγείας.

Τι να κάνετε

Αν το παιδί σας ροχαλίζει, αν οι αμυγδαλές του είναι πολύ κοντά η μία στην άλλη όταν ανοίγει το στοματάκι του, ακόμα και αν δεν παθαίνει συχνά αμυγδαλίτιδες, πρέπει να επισκεφτείτε το συντομότερο έναν ειδικό Ωτορινολαρυγγολόγο.
Από τις υπερτροφικές αμυγδαλές μπορεί να προκληθούν προβλήματα που δε φανταζόσασταν, όπως παθολογικές καταστάσεις στα δόντια, στην καρδιά και στα νεφρά.

Τι να μην κάνετε

Μην ακούτε πατροπαράδοτες συμβουλές και θεωρίες μη ειδικών. Ειδικά στην Κύπρο όλοι θέλουν να έχουν «άποψη». Μόνο ο Ωτορινολαρυγγολόγος γνωρίζει να σας πει τι πρέπει να γίνει, αν το παιδί σας έχει υπερτροφικές αμυγδαλές. Υπάρχουν επίσημες Iατρικές Eνδείξεις από την Αμερικανική Ακαδημία Ωτορινολαρυγγολογίας για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν οι υπερτροφικές αμυγδαλές και πρέπει να τις ακολουθήσετε κατά γράμμα.

Τι κάνει ο Ωτορινολαρυγγολόγος

Εξετάζουμε το παιδί και επιβεβαιώνουμε αν υπάρχει παθολογική υπερτροφία. Σύμφωνα με το ιστορικό και την εικόνα τον αμυγδαλών, εξηγούμε στους γονείς τις σωστές θεραπευτικές επιλογές.

Παρακάτω αναγράφονται οι  απόλυτες ενδείξεις   αμυγδαλεκτομής  σύμφωνα με την  Αμερικανική Ακαδημία Ωτορινολαρυγγολογίας .

Απόλυτη ένδειξη στην Ιατρική σημαίνει πως έστω και ένα από τα παρακάτω να συμβαίνει, το να γίνει η επέμβαση (στην προκειμένη περίπτωση η αμυγδαλεκτομή) είναι πάντοτε πιο ωφέλιμο για το παιδί σας από το να μην γίνει η επέμβαση:

• 3 ή περισσότερα επεισόδια ανά έτος, παρά τη φαρμακευτική αγωγή
• υπερτροφία αμυγδαλών που προκαλεί απόφραξη της αναπνευστικής οδού
• περιαμυγδαλικό απόστημα
• υποψία νεοπλασίας
• δύσοσμη στοματική αναπνοή οφειλόμενη σε χρόνια αμυγδαλίτιδα

Γενικά δεν πρέπει να υπάρχει βιασύνη για την πραγματοποίηση μιας επέμβασης, αλλά θα πρέπει να γίνεται μετά από σωστή εκτίμηση και αναμονή για την αξιολόγηση της συντηρητικής αγωγής. Η ηρεμία είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος. Η περίοδος αναμονής δεν είναι χαμένος χρόνος ακόμα και αν το χειρουργείο τελικά πραγματοποιηθεί, αν σκεφτεί κανείς ότι οι τοπικές συνθήκες για την επέμβαση είναι οι καλύτερες δυνατές μετά από μια φαρμακευτική αγωγή.